(१) प्रसंगलेखन : संकल्पना चित्र
अकस्मात पडलेला पाऊस: एक जलमय अनुभव
एप्रिल महिन्याची ती एक रखरखीत दुपार होती. उन्हाच्या तीव्र झळांनी जीव कासावीस झाला होता. अचानक आकाशात बदलाचे वारे वाहू लागले आणि पाहता पाहता पावसापूर्वीचे वातावरण तयार झाले. पिवळसर उन्हाची जागा काळ्या ढगांनी घेतली. पक्ष्यांची किलबिल थांबली आणि धुळीचे लोट वाऱ्यासोबत नाचू लागले. मातीचा एक गंध हवेत दरवळू लागला, जो पावसाच्या आगमनाची जणू नांदीच होती.
काही क्षणांतच विजांच्या कडकडाटासह पावसाच्या मोठ्या थेंबांनी धरतीला स्पर्श केला. हा प्रत्यक्ष पावसाचा अनुभव इतका विलक्षण होता की, पावसाचे ते थंडगार थेंब अंगावर घेताना उन्हाळ्याचा सर्व थकवा कुठल्या कुठे पळून गेला. झाडे न्हाऊन निघाली, रस्ते ओलेचिंब झाले आणि चहुकडे निसर्गाचे एक नवीन रूप पाहायला मिळाले. कोरड्या पडलेल्या नाल्यातून पाण्याचे छोटे ओहोळ वाहू लागले होते.
या पावसाचा माझ्यावर झालेला परिणाम खूप खोल होता. मनावरचे मळभ दूर होऊन तिथे चैतन्य निर्माण झाले होते. पावसात भिजण्याचा तो निखळ आनंद मी मनसोक्त लुटला. सर्वात अविस्मरणीय अनुभव म्हणजे, त्या पावसात भिजल्यानंतर घरी आल्यावर आईने दिलेला वाफाळलेला चहा आणि गरम भजी! निसर्गाची ही किमया पाहून मन थक्क झाले. तो अकस्मात आलेला पाऊस केवळ जमिनीची तहान भागवून गेला नाही, तर माझ्या आठवणींच्या कोशात एक सुंदर प्रसंग कोरून गेला.
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा