गोष्ट ७

उपयोजित लेखन : कथा लेखन कौशल्य

● खालील अपूर्ण कथा पूर्ण करून लिहा:

उन्हाळ्याची सुट्टी लागली होती. अजय व सानिका खूप आनंदात होते, कारणही तसेच होते. या वर्षी बाबांनी चिखलदऱ्याला नेण्याचे कबूल केले होते. तयारी जोरात सुरू होती. सहलीचा दिवस उजाडला. ते जाण्यासाठी निघणार तेवढ्यात बाबांना ऑफिसमधून फोन आला.

जबाबदारी आणि सहल

फोनवर त्यांच्या साहेबांचा आवाज होता. ऑफिसमध्ये अचानक एक तातडीचे काम आले होते आणि बाबांचे तिथे असणे अत्यंत गरजेचे होते. बाबांचा चेहरा पडलेला पाहून अजय आणि सानिकाचाही उत्साह मावळला. बाबा म्हणाले, "मुलांनो, मला माफ करा, आज आपल्याला जाता येणार नाही."

सानिकाला रडू कोसळले. पण अजयने पाहिले की बाबांनाही तितकेच वाईट वाटत आहे. अजयने सानिकाला समजावले, "अगं सानिका, बाबांचे काम महत्त्वाचे आहे. आपण उद्या नक्की जाऊया."

बाबांनी मुलांना वचन दिले की ते काम संपवून येताना सर्वांसाठी आवडीची मिठाई आणतील. दुसऱ्या दिवशी बाबांनी दिलेला शब्द पाळला आणि सर्वांनी चिखलदऱ्याच्या थंड हवेत खूप मजा केली. संकटातही संयम कसा ठेवावा, हे आज मुलांना समजले होते.

तात्पर्य: कधीकधी आनंदापेक्षा कर्तव्य आणि संयम महत्त्वाचा असतो.