शनिवार, २९ नोव्हेंबर, २०२५

निबंध - सीमेवरील जवानाचे मनोगत

🇮🇳 सीमेवरील जवानाचे मनोगत 🇮🇳

मी आहे एक **भारतीय जवान**. उभा आहे हिमालयाच्या गोठवणाऱ्या थंडीत, वाळवंटाच्या तापलेल्या वाळूत, किंवा घनदाट जंगलाच्या दुर्गम भागात. माझ्या खांद्यावर केवळ बंदुकीचे वजन नाही, तर सव्वाशे कोटी भारतीयांच्या विश्वासाचे आणि सुरक्षिततेचे ओझे आहे. रात्र असो वा दिवस, ऊन असो वा पाऊस—माझे डोळे नेहमी देशाच्या सीमेवर रोखलेले असतात.

या निळ्या आकाशाखाली आणि पवित्र मातीवर उभे राहून, माझे मन अनेक भावनांनी भरून जाते. लोकांना वाटत असेल की, सीमेवरचे जीवन म्हणजे फक्त कठोर अनुशासन आणि धोका. हे खरे आहे; पण या कठोरपणात एक **अतुलनीय समाधान** दडलेले आहे. ज्यावेळी मी **तिरंगा अभिमानाने फडफडताना पाहतो**, तेव्हा माझ्या मनाला शांती मिळते. हे समाधान दुसरे कशातच नाही.


⭐ कुटुंब आणि आठवणींचा सांगावा

माझे मनोगत व्यक्त करताना, मला माझ्या कुटुंबाची आठवण आल्याशिवाय राहत नाही. मागे सोडलेले आई-वडील, पत्नी आणि लहान मुले... त्यांच्या डोळ्यांतील प्रेमळ अश्रू आजही आठवतात. दिवाळीला जेव्हा संपूर्ण देश दिव्यांच्या रोषणाईत न्हाऊन निघतो, तेव्हा मला माझ्या घराची, आईच्या हातच्या लाडवांची आठवण येते. माझ्या मुलाचे **'बाबा कधी येणार?'** हा निष्पाप प्रश्न माझ्या हृदयाला टोचतो. पण त्याच वेळी, मला माझ्या पत्नीचे शब्द आठवतात—"तुम्ही तिथे आहात, म्हणूनच आम्ही इथे सुरक्षित आहोत." हा विचार मला अधिक कणखर बनवतो. त्यांचे बलिदान माझ्या कर्तव्यापेक्षा मोठे नाही, याची मला जाणीव आहे. माझ्या कुटुंबाची सुरक्षा ही माझ्या लाखो कुटुंबांची (म्हणजेच देशवासीयांची) सुरक्षा आहे.

🤝 अटूट एकी आणि कर्तव्य

माझ्या आजूबाजूला उभे असलेले माझे साथीदार, ते केवळ सैनिक नसून, ते माझे बंधू आहेत. आम्ही एकत्र खातो, एकत्र झोपतो आणि एकत्र लढतो. आमच्यात कोणताही प्रांत, जात किंवा भाषेचा भेद नाही. आमची एकच जात आहे—**भारतीय**. एकमेकांच्या पाठीशी खंबीरपणे उभे राहणे, हाच आमचा धर्म आहे. जेव्हा एखादा गोळीबारात जखमी होतो, तेव्हा त्याच्या वेदना आम्हालाही जाणवतात. सीमेवरचे जीवन आम्हाला शिकवते की, प्रत्येक क्षणाला जीव धोक्यात असताना, **'एकमेका सहाय्य करू'** या मंत्राशिवाय पर्याय नाही. आमची ही अटूट एकी शत्रूला कधीही भेदू शकत नाही.

माझे कर्तव्य म्हणजे केवळ शस्त्र चालवणे नाही, तर **देशाच्या सार्वभौमत्वाचे रक्षण करणे** आहे. सीमेवर गस्त घालताना, प्रत्येक पावलावर मला जाणवते की, ही भूमी किती पवित्र आहे, जिथे हजारो शूरवीरांनी रक्त सांडले आहे. मला माहीत आहे की, माझा प्रत्येक श्वास देशासाठी आहे. जेव्हा मी शत्रूच्या हालचालींवर नजर ठेवतो, तेव्हा माझ्या मनात एकच विचार असतो: माझ्या देशावर कोणतीही आच येणार नाही. मला कोणत्याही गोष्टीची भीती वाटत नाही—ना थंडीची, ना मरणाची. भीती वाटते ती फक्त एकच—की माझ्या निष्काळजीपणामुळे देशाचे नुकसान होऊ नये.

मी **मृत्यूला घाबरत नाही**. मला माहित आहे, **'शहीद'** होणे म्हणजे अंत नाही, तर देशाच्या इतिहासात अमर होणे आहे. जेव्हा मी **'भारत माता की जय'**चा जयघोष करतो, तेव्हा माझ्या नसांमध्ये एक वेगळी ऊर्जा संचारते. माझा गणवेश ही केवळ वर्दी नाही, तर हा माझा **अभिमान, माझी ओळख** आहे.


माझे प्रिय देशबांधवांनो,

तुम्ही **निश्चिंत राहा**. आम्ही इथे उभे आहोत, म्हणूनच तुम्ही तुमचे सण, समारंभ आणि रोजचे जीवन सुरक्षितपणे जगू शकता. तुम्ही आम्हाला विसरू नका. जेव्हा तुम्ही शांतपणे झोपता, तेव्हा **आम्ही सीमेवर जागे असतो**. तुमच्या मनात देशाबद्दलचा आदर आणि प्रेम कायम ठेवा. हाच आदर आम्हाला इथे लढण्यासाठी आणि कर्तव्य पार पाडण्यासाठी बळ देतो.

माझे मनोगत स्पष्ट आहे: मी आहे, तोपर्यंत देशाच्या सीमेवर कोणीही वाकड्या नजरेने पाहू शकत नाही.

जय हिंद! भारत माता की जय!

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

निबंध - शालेय जीवनातील गमती जमती

🔔 शालेय जीवनातील गमती-जमती 🔔 शालेय जीवन! आयुष्यातील तो एक असा काळ आहे, ज्याच्या आठवणी मनात कायम घर करून ...