या जगात आपण ज्या व्यक्तीसोबत सर्वाधिक वेळ घालवतो आणि बोलतो, ती व्यक्ती दुसरी कोणी नसून आपण स्वतः असतो. आपल्या डोक्यात दिवसाला हजारो विचार येतात आणि त्यातला मोठा भाग असतो स्वतःशी केलेला संवाद. आरशात स्वतःला न्याहाळताना असो, पार्टीमध्ये अनोळखी व्यक्तीशी हिंमत करून बोलताना असो, किंवा महत्त्वाच्या ईमेलचा मसुदा वाचताना असो, आपण सतत स्वतःच्या मनात काहीतरी बोलत असतो.
आता विचार करा, हे स्वतःशी चालणारे बोलणं नेहमी सकारात्मक आणि आपल्याला पुढे नेणारं असतं का? बहुतेक वेळा, आपल्या डोक्यात एक आवाज असतो - नकारात्मक, भीतीदायक, जो आपल्याला खरं जगणं जगण्यापासून रोखतो. पणआज मी तुम्हाला एक चांगली बातमी सांगणार आहे! ती म्हणजे, आपण स्वतःशी कसं बोलतो, हे बदललं, तर सगळं काही बदलू शकतं!
प्रकरण १: तुम्ही,तुम्ही निवडलेलं आयुष्य जगता, स्वतःशी प्रामाणिक राहा.
आपल्या सगळ्यांच्या आयुष्यात काही गोष्टी अशा असतात, ज्या आपल्याला असमाधानी ठेवतात. काही मोठ्या समस्या देतात, जसं की 'आयुष्य कुठेच चाललं नाही' असं वाटणं. तर काही किरकोळ त्रास असतात, जसा पार्टनर घरकामात मदत करत नाही. अर्थात, आपण स्वतःहून अडचणी ओढवून घेत नाही, पण जर आपण असमाधानकारक परिस्थितीत राहायला तयार झालो, तर आपण त्या परिस्थितीची निवड करत आहोत, असंच म्हणावं लागेल.
म्हणून स्वतःला एक प्रश्न विचारा: तुम्हाला जे काही खाली खेचतंय, ते बदलण्याची तुमची तयारी आहे का? कदाचित तुम्ही म्हणाल, 'हो, तयार आहे, पण नोकरी...' आणि लगेच तुम्ही तुमची निवड न बदलण्याची कारणं द्यायला सुरुवात कराल. चांगली गोष्ट हवी असणं ठीक आहे, पण बदलण्यासाठी कष्ट करण्यापेक्षा नकारात्मक गोष्टींशी जुळवून घेणं अनेकदा सोपं वाटतं, .
पण एकदा का तुम्ही ठरवलं, 'बस! आता पुरे!', तर तुमच्यात एक प्रचंड शक्ती निर्माण होते. निकोलो मॅकियाव्हेलीने म्हटलंय, 'जिथे मोठी इच्छाशक्ती असते, तिथे अडचणी मोठ्या नसतात.' मग ही इच्छाशक्ती आपल्या आयुष्यात कशी आणायची?
सुरुवात करा! तुम्हाला तुमच्या आयुष्यात काय बदलायचं आहे हे समजून घेऊनही तुम्ही अजून काही का केलं नाही? कारणं अनेक असू शकतात - खूप व्यस्तआहात, खूप थकलेले आहात, आता तयार नाही, खूप गुंतागुंतीचं आहे... पण खरं कारण एकच आहे: तुम्ही गोष्टी चांगल्या करण्यासाठी काम करायला तयार नाही आहात.
पण निराश होऊ नका. तुम्ही स्वतःसाठी नको असलेलं आयुष्य तयार करत आहात हे समजणं, खरं तर, तुम्हाला मुक्त करणारं आहे. कारण याचा अर्थ असा की तुम्हाला हवं असलेलं आयुष्य तयार करण्याची ताकदही तुमच्यात आहे. एकदा तुम्ही तुमच्या स्वतःच्या आयुष्यावरची ही ताकद ओळखली, की मग तुम्हाला बदल घडवण्यासाठी ती वापरण्याची तयारी दाखवावी लागेल.
आणि इथे येतं पहिलं वाक्य, जे तुमच्या नकारात्मक आत्म-संवादाला नव्याने सुरू करेल: 'मी तयार आहे का?'
माझी नोकरी बदलायला मी तयार आहे का? नातं सुधारायला मी तयार आहे का? जिममध्ये जायला मी तयार आहे का? नवीन शहरात जायला, भीतीदायक गोष्टी करायला मी तयार आहे का?
आणि इथे एक छोटीशी युक्ती आहे: जर मोठ्या बदलांची भीती वाटत असेल, तर त्या गोष्टींवर लक्ष केंद्रित करा, ज्या तुम्ही आता सहन करायला तयार नाही आहात. स्वतःला वचन देणं खूप मोठं वाटू शकतं, जसं की स्थिर नोकरी सोडणं आणि नव्यामध्ये उडी मारणं. म्हणून स्वतःला विचारा: 'मी माझं आयुष्य अशा कामात घालवायला तयार आहे का, जे मला समाधानी करत नाही? अशा लोकांसाठी, जे माझ्या प्रयत्नांची कदर करत नाहीत?' तुम्हाला उत्तर माहीत आहे: 'मी तयार नाही.'
हे काही जादूची कांडी नाही, जी लगेच बदल घडवून आणेल. बदल घडतो कामातून, चिकाटीतून आणि त्यागातून. पण तयारीची ही भावनाच पहिली पायरी ठरवते, ज्यामुळे सगळं काही घडू शकतं.
धडा २: जर तुम्हाला खऱ्या अर्थाने जिंकायचं असेल, तर खेळ बदला.
अंदाज लावा, तुम्ही कोण आहात? विजेता. कदाचित तुम्हाला तसं वाटणार नाही. तुम्हाला जास्त पैसे कमवायचे असतील किंवा तुम्ही सिंगल नसाल, पण तुमच्या स्वतःच्या आयुष्यात तुम्ही जिंकत आहात.
उदाहरण घेऊया जॅकचं. काही अयशस्वी नाती आणि वाईट ब्रेकअप्सनंतर त्याला कायमचं प्रेम हवं होतं. पण आतून त्याला सतत अविवाहित राहायची इच्छा होती. तो भूतकाळातील प्रेम आणि वेदनादायक आठवणींमध्ये रमून जायचा. जिथे त्याला प्रेम मिळालं नाही, त्या प्रत्येक प्रसंगाची आठवण काढायचा. मग त्याला कोणीतरी भेटायचं, 'आय लव्ह यू' लवकरच बोलायचं, पण मग गोष्टी नेहमीप्रमाणे बिघडायच्या. किरकोळ गोष्टींचं मोठं भांडण व्हायचं, प्रेमाची ठिणगी विझायची आणि जॅक दुसऱ्या नात्यापासून दूर जायचा. आणि तेव्हा त्याला विजेता वाटायचं! कारण तो स्वतःला हे सिद्ध करण्यात यशस्वी झाला होता की तो प्रेम करण्यायोग्य नाही!
तुम्ही पाहिलं, इथे काय चाललंय? आपल्या सगळ्यांच्या अशा काही श्रद्धा असतात, ज्या आपल्याला मागे खेचतात. 'मी प्रेम करण्यायोग्य नाही', 'मी हुशार नाही', 'मी आर्थिक बाबतीत वाईट आहे' - अशा नकारात्मक गोष्टी आपण स्वतःला वारंवार सांगतो आणि त्या खऱ्या ठरवण्यासाठी कठोर परिश्रम करतो.
या नकारात्मक श्रद्धा कशा सोडायच्या? त्यांना ओळखून सुरुवात करा. आपल्यापैकी बरेच जण ज्या गोष्टी स्वतःसाठी वारंवार सिद्ध करत आहात, त्याबद्दल आपल्याला जाणीवही नसते, कारण त्या आपल्या अवचेतनात खोलवर दडलेल्या असतात. आपल्या आयुष्यातील समस्यांची क्षेत्रं ओळखा. तुम्ही कोणत्या चक्रात अडकल्यासारखे वाटतंय? त्या चक्रात फिरणारी हवा शोधण्याचा प्रयत्न करा. तुमच्या वागण्यातून तुम्ही स्वतःबद्दल कोणता विश्वास सार्थ करत आहात?
त्या विश्वासावर मात करणं कठीण आहे. आता तुम्हाला तो खोटा ठरवावा लागेल. समजा, तुम्हाला वाटतं की सोशल मीडियावर काम करण्याऐवजी स्क्रोल करणं ही तुमची सवय आहे. तुम्ही स्वतःला हे सिद्ध करता की तुम्ही दीर्घकाळ चालढकल करणारे आहात. आता तुम्हाला हे थांबवायचं आहे. तुम्हाला काय करायचंय हे माहीत आहे - संघटित व्हा, वेळेचं नियोजन करा, शिस्त जोपासा. पण पहिल्यांदा तुम्हाला तुमच्या आतल्या तोडफोड करणाऱ्या आवाजाला शांत करावं लागेल. तुमच्या मनात सकारात्मक आणि रचनात्मक विचार भरून त्या निरुपयोगी विश्वासाला बाहेर काढा.
विशेषतः कल्पना करा की तुम्ही तुमच्या नकारात्मक विश्वासांवर मात कशी कराल. एक गेम प्लॅन तयार करा. जेव्हा तुम्हाला काम टाळण्याची तीव्र इच्छा होईल, तेव्हा तुम्ही काय कराल? त्या इच्छांवर मात करण्यासाठी तुम्ही कोणती तंत्रं वापरणार आहात? उदाहरणार्थ, इंटरनेट ब्लॉकर लावणं किंवा प्रत्येक ९० मिनिटांच्या कामासाठी स्वतःला बक्षीस देणं.
आणि तिथेच थांबू नका. कल्पना करा की जेव्हा तुम्ही काम टाळण्याची सवय बदलता, तेव्हा तुम्हाला किती छान वाटेल. तुम्ही पूर्ण कराल अशा कामांची यादी करा. तास न् तास वाया घालवण्याऐवजी तुम्ही काय मजेदार गोष्टी करू शकता, याची योजना बनवा. काम टाळण्याच्या सवयीवर मात केलेल्या तुमच्या भविष्यातील 'मी'ची कल्पना करा. त्याला कसं वाटतंय, त्याने काय मिळवलंय.
तुम्ही जितके जास्त सकारात्मक आणि सक्रिय विचारांनी तुमचं मन भराल, तितकी त्या नकारात्मक विश्वासाला जागा कमी मिळेल. आणि जेव्हा तुम्हाला ते जुने नकारात्मक विचार परत येत असल्याचं जाणवेल, तेव्हा हे वाक्य लक्षात ठेवा: 'मी जिंकण्यासाठी तयार आहे.' फक्त खात्री करा की तुम्ही खरंच जिंकत आहात का?.
धडा ३: कठीण समस्या? थोडा दृष्टिकोन मिळवा.
वाईट गोष्ट अशी आहे की तुमची मानसिकता कितीही सकारात्मक असली, तरी जीवन तुमच्यावर काहीतरी कठीण टाकणारच आहे. नाती तुटतील, लोक मरतील, तुम्हाला आघातांना सामोरे जावे लागेल, आरोग्य समस्या येतील, आर्थिक अडचणी येतील. सकारात्मक विचारसरणी तुम्हाला यापैकी कशापासूनही वाचवू शकणार नाही.
पण चांगली गोष्ट ही आहे की जेव्हा वाईट गोष्टी घडतात, तेव्हा तुमची मानसिकता नकारात्मक विचारांना तुमचा प्रतिसाद ठरवू देण्याऐवजी, त्याला अधिक शक्तिशाली बनवू शकते. एक समस्या तुमचं संपूर्ण आयुष्य उद्ध्वस्त करण्यासाठी पुरेशी असू शकते. उदाहरणार्थ, आर्थिक तणाव तुमच्या आयुष्यातील इतर क्षेत्रांमध्ये शिरू शकतो. तुम्ही तुमच्या पार्टनरवर चिडू शकता, कामावरिल लक्ष उडू शकत आणि लवकरच तुम्हाला वाटेल, 'माझं जीवन खूप कठीण आहे आणि मला विश्रांतीची गरज आहे.'
दुसरीकडे, सकारात्मक मानसिकता तुम्हाला नैराश्य आणि निराशेमध्ये न जाता तुमच्या आव्हानांना सामोरे जाण्यास मदत करते. म्हणून पुढच्या वेळी तुम्ही जीवनातील मोठ्या समस्येचा सामना कराल, तेव्हा हे वाक्य म्हणा: 'मला हे जमेल.'
'मला हे जमेल' याचा अर्थ असा नाही की तुम्हाला वाईट वाटणार नाही. ते तुमच्या वेदना कमी करण्याचा प्रयत्न करत नाही. ते फक्त तुम्हाला आठवण करून देतं की सर्वात कठीण आव्हानांना तोंड देण्यासाठी तुम्ही पुरेसे बलवान आहात.
अर्थात, स्वतःला सांगणं ही एक गोष्ट आहे आणि खरंच ते जाणवणं दुसरी. यासाठी एक सर्जनशील व्हिज्युअलायझेशनचा व्यायाम करा, जो तुम्हाला 'मला हे जमेल' म्हणण्यापासून ते खरंच 'मला हे जमेल' हे जाणवण्यापर्यंत घेऊन जाईल.
कल्पना करा, तुम्ही रेल्वे ट्रॅकच्या मधोमध उभे आहात. ट्रॅक तुमच्या समोर दूर क्षितिजापर्यंत पसरलेले आहेत. हे ट्रॅक म्हणजे तुमचं जीवन आहे. तुमच्या मागचा भाग म्हणजे तुमचा भूतकाळ आणि पुढचा भाग म्हणजे तुमचं भविष्य.
चला, या ट्रॅकवरून प्रवास करूया. तुमच्या काही सर्वोत्तम आणि अर्थपूर्ण आठवणी आठवा. ज्या व्यक्तीवर तुम्ही प्रेम केलं, त्याला पहिलं चुंबन. तुमच्या स्वप्नातील नोकरी मिळाल्याचा दिवस. घेतलेली एक सुंदर सुट्टी. तुमच्या बालपणात परत जा, शाळेत जिंकलेली शर्यत किंवा मित्रांसोबत झाडांवर चढणं आठवा.
आता, पुन्हा तोच व्यायाम करा, पण यावेळी तुमच्या सर्वात वाईट आठवणींवर लक्ष केंद्रित करा. जेव्हा तुम्हाला वेदना आणि निराशा आली, अपयश आलं, रुग्णालयात दिवस काढले, भांडणं झाली, बँक खातं रितं झालं, तो काळ आठवा.
आता लक्ष केंद्रित करा तुम्ही सध्या कुठे उभे आहात यावर. ज्या सगळ्या गोष्टींमधून तुम्ही गेला आहात, चांगल्या आणि वाईट, त्याचा विचार करा. भविष्याकडे बघा. ते ट्रॅक खूप लांब पसरलेले आहेत, नाही का? चांगल्या आणि वाईट दोन्ही गोष्टींनी भरलेलं आणखी खूप आयुष्य जगायचं बाकी आहे. परीक्षा आणि संकटं असतील, पण नवीन अनुभवही असतील. कदाचित तुम्ही तुमच्या नवजात मुलाला हातात घ्याल, ज्या ठिकाणी जायचं स्वप्न पाहिलंय तिथे प्रवास कराल, अशा व्यक्तीला भेटाल, ज्यामुळे तुमचं हृदय गाणं म्हणेल.
मुद्दा हा आहे की तुम्ही याआधीच खूप गोष्टींवर मात केली आहे. त्यापैकी बऱ्याच गोष्टी त्यावेळी खूप कठीण आणि तणावपूर्ण वाटल्या असतील, पण आता तुम्हाला आठवण करून द्यावी लागते की तुम्ही त्यातून कसे बाहेर आला होता. तुमच्या आयुष्याच्या रेल्वे रुळांवर अनेक दूरचे थांबे असतील आणि तुम्ही नवीन आव्हानांना सामोरे जाल आणि नवीन आनंद अनुभवाल.
दृष्टिकोनाचा डोस वापरणं हा तुम्ही यापूर्वी पार केलेल्या सर्व अडचणींची आठवण करून देण्याचा एक उत्तम मार्ग आहे. तुमच्यात ती क्षमता आहे, कारण तुम्ही आता हे हाताळण्यापूर्वीही कठीण गोष्टी हाताळल्या आहेत.
धडा ४: अनिश्चिततेशी मैत्री करा.
तुम्ही प्रत्येक वेळी हवामानाचा अंदाज का तपासता? शेअर बाजारातील ट्रेंड किंवा निवडणुकीचे निकाल का पाहता? कारण आपल्याला पुढे काय होणार आहे हे जाणून घ्यायला आवडतं. पण निश्चितता ही नवीन गोष्टींची शत्रू आहे.
याचा विचार करा. थोडी अनिश्चितता असल्याशिवाय काहीही नवीन घडत नाही. तुम्ही नवीन मित्र बनवण्यासाठी बाहेर पडता किंवा कामावर धोका पत्करून नवीन उंची गाठता, तेव्हा तुम्ही अनिश्चिततेला आमंत्रण देता. तुमच्या बॉसला तुमच्या विचित्र कल्पना कशा वाटतील हे तुम्हाला माहीत नसतं. ते काम करू शकतात किंवा नाहीही. आणि जर तुमची अनिश्चिततेची भीती तुमच्या उत्तम कल्पना मांडण्याच्या इच्छेपेक्षा जास्त असेल, तर तुम्हाला कधीच कळणार नाही की अनिश्चिततेशिवाय जीवन स्थिर आहे. जर तुम्हाला तुमच्या जीवनाला संधी, शक्यता आणि विकासाकडे वळवायचं असेल, तर या वाक्याने सुरुवात करा: 'मी अनिश्चिततेला स्वीकारतो.'
चला खोलवर जाऊया. अनिश्चिततेला स्वीकारण्यापासून तुम्हाला कोण रोखतंय? बरेच लोक अनिश्चिततेला विरोध करतात, कारण त्यांना अशा परिस्थिती टाळायच्या असतात, जिथे त्यांना निर्णय घ्यावे लागतील. आपल्याला लोकांना असं वाटू नये की आपण विचित्र आहोत, अपयशी आहोत. पण जीवन असंच आहे. लोक नेहमी तुमच्या धाडसाचं कौतुक करणार नाहीत आणि तुमच्या धैर्याला नेहमी बक्षीस मिळणार नाही.
तरीही तुम्ही निश्चिततेचा ध्यास घेत आहात. तुम्ही असं काहीतरी शोधत आहात, जे अस्तित्वातच नाही. आपण एका गोंधळलेल्या जगात राहतो. तुम्ही अनिश्चितता टाळण्यासाठी शक्य ते सगळं करू शकता, पण एक दिवस तुम्ही घराबाहेर पडाल आणि पडणाऱ्या पियानोने चिरडले जाल! निश्चितता हा एक भ्रम आहे, एक निरर्थक सुरक्षा कवच. अनिश्चितता हीच खरी निश्चितता आहे.
मग तुम्ही तिच्याशी सहजतेने जुळवून का घेऊ नये? खरं तर, तुम्हाला अनिश्चिततेशी मैत्री का करायची आहे? कारण ती एक अद्भुत जागा आहे! धोके असले तरी, तुमची सगळी जंगली स्वप्नं आणि सर्वोत्तम अनुभव तिथेच तुमची वाट पाहत आहेत. भीतीला तुम्हाला ते शोधण्यापासून रोखू देऊ नका.
धडा ५: विचार तुमच्या कृतींची व्याख्या करत नाहीत.
तुमच्या जीवनात बदल घडवून आणण्यासाठी तुमचे विचार बदलणं ही सर्वात महत्त्वाची गोष्ट आहे, असं म्हणतात. पण इथे या गोष्टीला विरोध आहे: विचार महत्त्वाचे नाहीत!
चला, तुम्ही तुमचे विचार का बदलता, याचं थोडं विश्लेषण करूया. सकारात्मक बोलण्याच्या सवयीमुळे तुम्हाला त्या सकारात्मक विचारांचं सकारात्मक कृतींमध्ये रूपांतर करण्यास मदत होईल, असं मानलं जातं. पण सतत सकारात्मक, सहाय्यक, व्यावहारिक आणि लवचिक बोलण्यामुळे तुमच्या मनातील भीती आणि शंकांवर आधारित विचार नाहीसे होणार नाहीत. ते विचार नेहमी मनात येणार आणि काही दिवस, जेव्हा गोष्टी विशेषतः कठीण वाटतात, तेव्हा कोणतेही सकारात्मक वाक्य त्या विचारांना थांबवू शकणार नाही.
मग तुम्ही काय करावं? सोपं आहे: तुमच्या विचारांकडे दुर्लक्ष करा आणि हे सुरुवातीला जमत नसलं तरी सुद्धा करा! तुम्हाला माहीत आहे की तुमच्या डोक्यात दिवसाला ५०,००० पेक्षा जास्त विचार येतात. त्यांना नियंत्रित करण्याचा प्रयत्न करणं म्हणजे केवळ वेळेचा अपव्यय आहे. कधीकधी तुम्हाला सकारात्मक विचार करण्यासाठी संघर्ष करावा लागेल आणि ते ठीक आहे. तुम्हाला सकारात्मक वाटण्याची गरज नाही. तुम्हाला फक्त तसं वागण्याची गरज आहे, जसं तुम्हाला वाटतं की तुम्हाला वागायला हवं.
उदाहरणार्थ, तुम्हाला एका महत्त्वाच्या परिषदेत उपस्थित राहण्यास सांगितलंय. ती तुमच्यासाठी मोठी संधी आहे, पण लगेच नकारात्मक विचार डोक्यात येतात: तुम्हाला सार्वजनिक भाषणाचा तिरस्कार आहे, तुमच्याकडे तयारीसाठी वेळ नाही, तुम्ही इतर अनुभवी लोकांसमोर कमी पडाल. तुम्ही सकारात्मक बोलण्याचा वापर करून त्या नकारात्मक विचारांना बदलण्याचा प्रयत्न कराल, पण ते काम करत नाही. मग तुम्ही काय करता? आमंत्रण नाकारता? नाही! तुम्ही आत्मविश्वासाने तिथे बसता, उठता आणि सादरीकरण देता.
नकारात्मक विचारांकडे दुर्लक्ष करून कृती केल्याने काही गोष्टी साध्य होतात. पहिलं म्हणजे, तुम्ही आत्मविश्वासाने वागता, जरी तुम्हाला तसं वाटत नसलं तरी. यामुळे तुमच्या मेंदूवर एक जादू होते - तो तुम्हाला पूर्वीपेक्षा अधिक आत्मविश्वासू विचार करण्यास आणि वाटण्यास भाग पाडतो. बहुतेक वेळा, सकारात्मक विचार केल्यावर सकारात्मक कृती घडतात, पण कधीकधी सकारात्मक विचार सुरू होण्यापूर्वी तुम्हाला सकारात्मक कृती करावी लागते.
दुसरं म्हणजे, जेव्हा तुम्ही कामात गुंतलेले असता, तेव्हा नकारात्मक विचारांना जागा मिळत नाही. तुम्हाला जे करायचं नाही, ते केल्याने तुमचं लक्ष त्या नकारात्मक विचारांपासून वळतं.
तिसरं म्हणजे, एकदा तुम्ही जे टाळत होता, ते करायला सुरुवात केली की, ते तुम्हाला वाटत होतं तितकं वाईट नसतं. आणि हे तुमच्या मेंदूला सकारात्मक प्रतिसाद पाठवतं. जर तुम्ही ते कॉन्फरन्स प्रेझेंटेशन दिलं आणि कोणी हसलं नाही किंवा तुमची पॅन्ट खाली सरकली नाही, तर तो फक्त त्या दिवसाचा विजय नाही, तर भविष्याचाही विजय आहे. कारण पुढच्या वेळी जेव्हा तुम्हाला सार्वजनिक ठिकाणी बोलायला सांगितलं जाईल, तेव्हा तुमच्या मेंदूला आठवेल: 'अरे, मागच्या वेळी तर काही वाईट झालं नव्हतं!'
म्हणून हा तुमचा शेवटचा दावा असेल: 'मी माझे विचारच नाही, तर मी माझी कृतीही त्यानुरूप करतो.' चला तर मग बाहेर पडा आणि कृती करायला सुरुवात करा!
शेवटी, सारांश एवढाच आहे की तुम्हाला हवं तसं आयुष्य जगण्यापासून कोणीतरी रोखत असेल, तर ती व्यक्ती तुम्ही स्वतः आहात. तुमचे नकारात्मक विचार आणि आत्म-टीकात्मक विश्वास तुम्हाला खाली खेचत आहेत. शक्तिशाली सकारात्मक विधानांचा वापर करून तुम्ही तुमची विचार करण्याची पद्धत बदलू शकता आणि आपलं जीवन बदलू शकता. धन्यवाद! तुम्हाला हा सारांश उपयुक्त वाटल्यास, लाईक करा आणि अशा आणखी माहितीसाठी सबस्क्राईब करा. तुमच्या प्रतिक्रिया नक्की कळवा आणि पुढच्या वेळी भेटूया, एका नवीन विचारासोबत! यशासाठी प्रयत्न करत राहा!"
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा